Kelimeleri yazıyorum sonra cümleleri. Günleri, su misali akıp giden zamanı yaşıyorum. Anlamları aynı çokluklar içerisinde kayboluyor, kum taneleri gibi birbirlerine karışıyor. Ansızın zihnimde bir çöl imgesi beliriyor. İmge ben miyim yoksa onun içinde miyim hiç bilemiyorum.